Δευτέρα 10 Απριλίου 2017

ΤΙ "κηρύττει ένας εκ των λαμπροτέρων εκπροσώπων της μοναχικής ζωής και πολιτείας, ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης";

ΣΧΟΛΙΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΤΟΥ ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ: 


ΥΠΟ ΜΟΡΦΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ...
                      ΠΡΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ

«Εν τη οικία του πατρός μου μοναί πολλαί εισίν· ει δε μη, είπον αν υμίν· πορεύομαι ετοιμάσαι τόπον υμίν» (Ιω. 14:2)

Ευλογείτε Πατέρες,
Τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους χάρη της Ημερίδας του Ωραιόκαστρου, αλλά καλό είναι στο εξής να προβάλλονται από εσάς «κείμενα» με θέσεις μεν Πατερικές, αλλά που θα εκφράζονται από δύο ή τρεις ανθρώπους μαζί.
-          «ουαί τω ενί»!  «Εάν δε πέσουν, ο ένας θα τρέξη να σηκώση τον σύντροφόν του. Αλλοίμονον όμως στον ένα, όταν πέση και δεν θα είναι κανείς άλλος να τον σηκώση» (Έκκλ. 4,10)...
-          Ο ιερός Χρυσόστομος πάλι λέγει πως είναι καλύτερα να σε διοικεί κακός άρχοντας παρά νέος και άπειρος…(ΧΑΡΩΝΗ-ΛΑΝΑΡΑ...)
-          Και με κάθε σεβασμό προς τον Αδαμάντιο, αλλά και των συν αυτώ (που προωθούν τις επιστολές του), καλόν είναι να θυμόμαστε όλοι (και πρώτος ο γράφον) το ρηθέν: "Η φωνή είναι φωνή του Ιακώβ, αλλά τα χέρια είναι χέρια του Ησαύ"…
Αδελφοί κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι η «λειτουργία» της κάμερας στο σήμερα! Άλλο είναι να γράφεις πίσω από την οθόνη του υπολογιστή σου, και άλλο να μιλάς στον αέρα! Καλό είναι να μην σχολιάζουμε τα «γέλια» και τα συν αυτά, παρά μόνο να εστιάζουμε στα λόγια…, αλλιώς θα χαθούμε στους λαβύρινθους του μυαλού μας…

ΜΕ ΦΟΒΟ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ


Υ.Γ.

«Εν τη οικία του πατρός μου μοναί πολλαί εισίν· ει δε μη, είπον αν υμίν· πορεύομαι ετοιμάσαι τόπον υμίν» (Ιω. 14:2)
Αδελφοί, ο π. Αυγουστίνος  Καντιώτης στο βιβλίο του με τίτλο ΘΑΥΜΑΤΑ, αφήνει την καλύβα και το «αντρόγυνο» που «ζη το θαύμα της αγάπης του Χριστού», και μας μεταφέρει σε μία «ι. μονή»!
Τα όσα λέει χρήζουν μελέτης!
-          «επισκεπτόμεθα- λέγει-  μίαν ιεραποστολική ή μοναστική αδελφότητα.
(…) Η αγάπη αυτή, η οποία ενώνει εις εν τους αδελφούς και δημιουργεί μίαν πνευματικήν οικογένειαν, είνε θαύμα, θαύμα μεγαλύτερον από τας θεραπείας των νοσούντων. Δεν το λέγομεν ημείς. Το κηρύττει ένας εκ των λαμπροτέρων εκπροσώπων της μοναχικής ζωής και πολιτείας, ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης. Ας τον ακούσουμεν τον ίδιον πως χαρακτηρίζει την αγάπην' «Ίσως να σκέπτεταί τις, ότι τούτο είνε των μεγάλων θαυμάτων και τερατουργημάτων, το να είνε τις άγιος και να έχη δύναμιν θαυματουργικήν, να εκδιώκη δαίμονας, να θεραπεύη τυφλούς, ή να καθαρίζη λεπρούς, ή να ανιστά νεκρούς, ή να μεταβάλλη στοιχεία, ή να μετακινή όρη, ή να ξηραίνη θαλάσσας, ή να αναβλύζη ύδατα εκ γης ανύδρου, ή κάτι άλλο παρόμοιον να κάμνη. Εγώ όμως νομίζω, ότι τούτο δεν είνε τόσον θαυμαστόν, όσον θαυμαστόν είνε τούτο' εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να συναχθούν άνθρωποι εκ διαφόρων τόπων και χωρών, διαφόρου γένους, γλώσσης και ηλικίας, και να γίνουν ένα σύνταγμα, ένα συνάθροισμα, και να ενωθούν και να συναρμολογηθούν εις ένα σώμα πολύψυχον και πολυκάρδιον, ομογνωμικών και ομοκάρδιων   ουχί προς κακόν τι, αλλ' εις την βουλήν του Θεού και προσκύνησιν και λατρείαν της Αγίας Τριάδος, όπερ ουδείς δύναται ν' ανατρέψη, ούτε άνθρωπος, ούτε αρχαί και εξουσίαι, ούτε δυνάσται, ούτε βασιλείς, ούτε αυτός ο προστάτης των δαιμόνων". Πράγματι!....» [1]

Αδελφοί, εσείς έχετε την  εμπειρία της «Αδελφότητας», γι’ αυτό μην επενδύεται σε τέτοια λόγια: 

«Δυστυχῶς μᾶς σπρώχνετε στὸ συμπέρασμα, ὅτι δὲν ξεχάσατε, ἁπλῶς δὲν εἴχατε σκοπὸ νὰ τὰ ἐφαρμόσετε. Γι’ αὐτὸ καὶ σᾶς λέμε “Φεύγουμε ἐμεῖς” !» (Αδαμάντιος),

αλλά ούτε και σε τούτα: «Εἴμαστε ὑπεύθυνοι καὶ ἐμεῖς οἱ Πρεσβύτεροι καὶ μαζὶ μὲ ἐμᾶς, εἶστε καὶ ἐσεῖς οἱ λαϊκοί, ποὺ ἔρχεστε μαζί μὲ μᾶς καὶ δὲν μᾶς λέτε: “Φεύγουμε ἐμεῖς”» (π. Θεόδωρος Ζήσης), 

αλλά μάλλον σ’ αυτά του πατρός Αυγουστίνου που γεννήθηκε και ανδρώθηκε μέσα σε διωγμούς από «Αποσπάσματα» εχθρικά…

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

                                                         
[1] ''ΘΑΥΜΑΤΑ" ΕΚΔΟΣΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ "Ο ΣΤΑΥΡΟΣ", ΑΘΗΝΑ 1968, ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ