Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2017

ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ: «ΒΓΕΣ ΕΞΩ»





ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ: «ΚΑΙΝΗ ΚΤΙΣΙΣ»!
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ: «ΒΓΕΣ ΕΞΩ» !
ΟΤΑΝ ΛΥΚΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ‘’ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ’’ ΣΟΥ, ΑΥΤΟΣ ΜΕΝΕΙ ΜΕΣΑ!  ΕΣΥ ΟΜΩΣ ΒΓΕΣ ΕΞΩ «ΜΕΧΡΙΣ ΟΤΟΥ»!

ΘΕΜΑ: ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

Δύο λέξεις βγαλμένες από το προφητικό στόμα του αείμνηστου π. Αυγουστίνου Καντιώτη φτάνουν για να πάρεις φωτιά. Υπάρχει άραγε ζυγαριά για να τοποθετήσουμε πάνω της τα λόγια του γέροντα ,τα βιβλία του, την καρδιά του, και να ζυγίσουμε το ειδικό τους βάρος; Σίγουρα κάθε ένας από εμάς που βρέθηκε μπροστά στον Δεσποτικό θρόνο και ήκουσε τη δεσπόζουσα και ζώσα  φωνή του, σίγουρα έχει το προνόμιο ή καλύτερα το κλειδί για να ανοίξει μία κανονική πόρτα (ενν. του 15ου  Ι. Κανόνα της ΑΒ) προς μία ηρωική – ιερή έξοδο από την καθημερινότητα του κόσμου και της εκκοσμικευμένης Ανατολικής Εκκλησίας μας  («μέχρις ότου» ο Κύριος νικήσει και υποτάξει τους εχθρούς Του υπό των ποδών Του). Και μαζί να βγει έξω από τον παλαιό εαυτό του που ομοιάζει με σπίτι που από ώρα σε ώρα γκρεμίζεται και πέφτει πάνω στην κεφαλή του και πάνω στα κεφάλια των παιδιών  (λόγω του ότι παραμένουν μέσα σε πεπαλαιωμένους ανίερους ναούς και ‘’σχολεία’’ που είναι υποταγμένα σε νέο - ψευδεπισκόπους και νέο - ψευδοδιδασκάλους)! Εδώ ο λόγος του π. Γεωργίου Μεταλληνού είναι και πάλι επίκαιρος:  «Σε λίγο μέσα εις τις Ακολουθίες μας θα λέμε βλαστήμιες και θα θεωρούνται ότι είναι Ορθοδοξία» [1]. Στο ερώτημα που το συνθέτουν οι πέντε λέξεις:  ‘’Τί θ π «καιν κτίσις»;’’, ο π. Αυγουστίνος απαντά!   «Βγες έξω»! Ας είδωμεν…


ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ, «ΚΑΙΝΗ ΚΤΙΣΙΣ»!
Α΄. Ο π. Αυγουστίνος προειδοποιεί: «Τί θ π «καιν κτίσις»; Τ πλοποι. Ενε σν ν κάθεσαι σ᾿ να σπίτι παλιό, πο πέφτουν ο σοβδες κα τρίζει λόκληρο, κα σο λέει κάποιος· Βγς ξω, ν σο δώσω να σπίτι καινούργιο ν μπς μέσα ν καθίσς. Κάτι τέτοιο ννοον τ λόγια ατ το Παύλου. Τ παλι τ σπίτι, πο καθόμαστε κ ενε τοιμο π ρα σ ρα ν γκρεμιστ κα ν μς πλακώσ, ν Θες μς προειδοποιώ ν βγομε ξω κα λέει «ξέλθετε κεθεν» (σ. 52,11. Β΄ Κορ. 6,17)»[2]
 Β΄. Ο Ησαΐας ειδοποιεί: «πόστητε, πόστητε, ξέλθατε κεθεν κα καθάρτου μ πτεσθε, ξέλθετε κ μέσου ατς, φορίσθητε, ο φέροντες τ σκεύη Κυρίου» (Ησ. 52,11)! Απομακρυνθήτε λέγει - απομακρυνθήτε από την Βαβυλώνα, ω Ιουδαίοι. Εβγάτε έξω από εκεί, μην εγγίζετε τίποτε το ακάθαρτον, εβγάτε ανάμεσα από αυτήν, ξεχωρίσατε τους εαυτούς σας, σεις, που μεταφέρετε τα ιερά σκεύη του Κυρίου…
Γ΄. Και ο απόστολος του Χριστού Παύλος  που ομιλούσε μυστικώς εις το αυτί του Ιερού Χρυσοστόμου γράφει εν σχέσει με τον «αληθινό ναό του Θεού » προς τους Κορινθίους:  «δι ξέλθετε κ μέσου ατν κα φορίσθητε, λέγει Κύριος, κα καθάρτου μ πτεσθε, κγ εσδέξομαι μς» (Β Κορ. 6,17)!  Δι' αυτό –λέγε ι- εξέλθετε ανάμεσα από τους απίστους και ξεχωρισθήτε από αυτούς με τον τρόπον της ζωής σας, λέγει ο Κύριος, και μην πιάνετε τίποτε το ακάθαρτον. Και εγώ θα σας δεχθώ με στοργήν εις την βασιλείαν μου…
Δ΄. Τον επίλογο εν σχέσει με τον τρόπον της εκκοσμικευμένης χριστιανικής μας ζωής βάζει ο π. Αυγουστίνος:  « Θες μς προειδοποιε ν βγομε ξω κα λέει «ξέλθετε κεθεν» (σ. 52,11. Β΄ Κορ. 6,17), τ παλι σπίτι ενε τ θλιο γώ μας, « παλαις νθρωπος» κατ τν πόστολο Παλο (φ. 4,22. Κολ. 3,9). Τ καινούργιο σπίτι, τ θεϊκό, ενε «καιν κτίσις». Δηλαδή· ενε νέα ζωή, χι παλιά, νέα ζω πο δίδαξε κα ζησε στν ντέλεια Κύριος μν ησος Χριστός…» [2].

ΕΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ «ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ» ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ: «ΒΓΕΣ ΕΞΩ»
(Απομακρυνθήτε, απομακρυνθήτε από την Βαβυλώνα του Επισκοπικού Οικουμενισμού, ω Έλληνες. Εβγάτε έξω!)
Αγαπητοί,  εν σχέση με τη «νέα ζω πο δίδαξε κα ζησε στν ντέλεια Κύριος μν ησος Χριστός» θέλω να θυμίσω στην αγάπη σας  λίγα  ρητά από  την Αγία Γραφή.
 1Ο : «Και εξελθών ο Ιησούς επορεύετο από του ιερού· και προσήλθον οι μαθηταί αυτού επιδείξαι αυτώ τας οικοδομάς του ιερού· ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς· ου βλέπετε ταύτα πάντα; αμήν λέγω υμίν, ου μη αφεθή ώδε λίθος επί λίθον, ος ου καταλυθήσεται. καθημένου δε αυτού επί του όρους των ελαιών προσήλθον αυτώ οι μαθηταί κατ’ ιδίαν λέγοντες· ειπέ ημίν πότε ταύτα έσται, και τι το σημείον της σης παρουσίας και της συντελείας του αιώνος; και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς· βλέπετε μη τις υμάς πλανήση» (Ματθ. κδ’ 1-4). 
2Ο «ταν ον δητε τ βδέλυγμα τς ρημώσεως τ ηθν δι Διανιλ το προφήτου στς ν τόπ γί (που θα βεβηλώνουν το Ιερό Ναό της Αγίας Πόλης ) - ναγινώσκων νοείτω -  τότε ο ν τ ουδαί φευγέτωσαν π τ ρη»  (Ματθ. 24 ,15-16). Τότε – λέγει - όταν θα δήτε αυτήν την βεβήλωσιν του ιερού, όσοι ευρίσκονται εις την Ιουδαίαν, ας φύγουν  εις τα βουνά, διά να κρυβούν» (Ματθ. 24,15). [Οι Απόστολοι ως γνωστό γλύτωσαν λόγω του ότι βρίσκονταν έξω από τα τείχη της Ιεράς Πόλης όταν το 70 μ.Χ. ο Ρωμαίος Στρατηγός Τίτος εξεστράτευσε εναντίον της  Ιερουσαλήμ!].
3Ο «ξλθεν ον ησος ξω φορν τν κάνθινον στέφανον κα τ πορφυρον μάτιον» (Ιω. 19,5).
4ο «πς βασιλέα αυτν ποιν ντιλέγει τ Καίσαρι (Κάθε ένας που κάνει τον εαυτόν του βασιλέα αντιτίθεται κατά του Καίσαρος), ον Πιλτος κούσας τοτον τν λόγον γαγεν ξω τν  ησον, κα κάθισεν π το βήματος ες τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, βραϊστ δ Γαββαθ·»  (Ιω. 19, 12-13).
  5ο «Παρέλαβον δ τν  ησον κα γαγον· κα βαστάζων τν σταυρν ατο ξλθεν ες τν λεγόμενον κρανίου τόπον, ς λέγεται βραϊστ Γολγοθ» ( Ιω. 19,17). Δηλαδή,  Επήραν οι στρατιώται τον Ιησούν και τον ωδήγησαν στον τόπον της σταυρώσεως· και αυτός βαστάζων στον ώμον του τον σταυρόν του εβγήκεν έξω από  την πόλιν (ενν. έξω από τα τείχη της Ιερής Πόλης!) και ήλθε εις τοποθεσίαν, που λέγεται Κρανίου τόπος, Εβραϊκά δε Γολγοθά. 

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ‘’ΜΕΧΡΙΣ ΟΤΟΥ’’;
Όσοι κακόδοξα πιστεύουν, ότι έχει ημερομηνία λήξεως η βασιλεία του Χριστού! Και ότι «η υποταγή του Υιού στον Πατέρα» συνεπάγεται την υποταγεί των λαϊκών και των χαμηλόβαθμων μοναχών και κληρικών στον επίσκοπο πλανώνται πλάνην οικτράν!  Είναι αξιοθρήνητη  και εσφαλμένη η κρίση των παπικών που θεωρούν τον Πάπα ως επίγειο «Πατέρα» των λαϊκών αλλά και ως επίσκοπο των επισκόπων, δηλαδή ως «βασιλέα των επί γης βασιλευόντων» (μιας και  ο Ιησούς Χριστός γι’ αυτούς ανελήφθη στους ουρανούς και όπως φαίνεται παρέδωσε πρόσφατα στην Κρήτη την βασιλεία Του στους δύο Πατέρες μας, στον πάπα Βαρθολομαίο και στον Πάπα της Δύσης! Αλλά απαράδεκτη είναι και η άγνοια των επισκόπων μας ως προς τη θέση και τον ρόλο των λαϊκών εν τη Εκκλησία και πάλι ότι οι μοναχοί, οι κληρικοί και οι λαϊκοί ως σώμα Χριστού είναι όλοι μαζί το ‘’βασίλειον ιεράτευμα’’! Ο απόστολος Πέτρος  στην πρώτη του Καθολική επιστολή γράφει: «μες δ γένος κλεκτόν, βασίλειον εράτευμα, θνος γιον, λας ες περιποίησιν, πως τς ρετς ξαγγείλητε το κ σκότους μς καλέσαντος ες τ θαυμαστν ατο φς·» (Α΄  Πετρ. 2,9).
Ο Μιχάλης Μαυροφοράκης λέγει σχετικά: Το «έως ότου» και η «παράδοση» δεν σημαίνουν ότι παύει από τότε και στο εξής να βασιλεύει, απλώς ολοκληρώνεται το έργον της συγκεκριμένης βασιλείας και πλέον η βασιλεία του Θεού παίρνει άλλη μορφή, δεδομένου ότι αλλάζει σκοπό» [3].
ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ  ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΘΕΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ  Ο ΘΑΝΑΤΟΣ («έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος»), ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ΟΤΙ ΚΑΙ «Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ» ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ ΚΙ ΑΥΤΗ…. «πλέον η βασιλεία του Θεού παίρνει άλλη μορφή, δεδομένου ότι αλλάζει σκοπό» ΚΑΤΑΡΓΩΝΤΑΣ (ΚΑΙ) ΤΟΝ  ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥΣ!
-          ΚΑΙ «η εξουσία Αυτού, εξουσία αιώνιος ήτις ου παρελεύσεται και η βασιλεία Αυτού ου διαφθαρήσεται» [Δανιήλ 7,14]
-          ΚΑΙ  «της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος», καθώς είπε ο Αρχάγγελος προς την Παρθένο, όπως φαίνεται στο Λουκ.1,33.

Μετά τιμής
Δημήτριος Β. Εμμανουήλ
Εκπαιδευτικός

Υ.Γ
«Δυο λέξεις είναι αυτές, «καινή κτίσις», που δεν υπάρχει ζυγαριά να τις ζυγίσουμε. Λόγια θεϊκά· αν μπορούσαμε κ εμείς να τις νιώσουμε!» (Η φωνή του π. Αυγουστίνου του Ακρίτα της Φλώρινας )